Maskers, dragen we ze allemaal?
Ik maakte in 2011 een schilderij van maskers. Ik weet t nog goed, ik zat in het appartement van mijn moeder…. zij had een afspraak buiten de deur. Ons mam kon zelf de leverancier die langs zou komen niet ontvangen.
Omdat ik altijd met mijn handen was ik op zoek naar tekenpapier. Dat kon ik niet vinden, maar ik vond wel een potlood. Op de achterkant van een brief die gericht was aan mijn moeder ging ik zitten tekenen.
11 11 was net achter de rug, in Brabant een bekende en jaarlijks terugkomende feestdag die te maken heeft met carnaval. Ik dacht na over waarom mensen soms maskers opzetten. En over het feit dat sommigen ze nooit opzetten, maar op de één of andere manier toch altijd dragen.
En ik? Zet ik ook maskers op?
Het antwoord daarop is ja! Ik weet bijvoorbeeld nog heel goed dat ik toen de kinderen klein waren regelmatig in gedachten een masker opzette. En dat liet ik dan ook zien: ondanks dat ik van binnen moest lachen om hun gedrag toonde ik een boos gezicht aan hen.
Het was beter om (zogenaamd) boos te zijn, hoe leuk het moment ook was. Pedagogisch was het verantwoord om duidelijk te maken dat dat gedrag (meestal) niet acceptabel was.
Het schilderij wat ik van die tekening maakte heeft mijn moeder van mij gekocht. Ze vond het mooi en heeft er gelukkig heel veel plezier van gehad tot aan haar overlijden. Inmiddels is het weer terug bij mij, en heb ik het gisteren in mijn galerie opgehangen.
In de galerie
Ik heb er lang nagedacht over hoe ik nu juist dit schilderij het beste kon presenteren. Ik wilde dat de kijker zichzelf erin zou herkennen! En uiteindelijk is dat dus ook gelukt door gebruik te maken van een spiegel als achtergrond.
Nu zie je jezelf in de spiegel, maar ook in het schilderij! En, in het schilderij zie je ook de achtergrond en wordt zelfs de hele omgeving weerspiegeld. Zelfs de achterkant van het schilderij is zichtbaar! Heel bijzonder dat je het spiegelbeeld van het schilderij dus niet in spiegelbeeld ziet. Omdat de achterkant van het schilderij gespiegeld wordt! De achterkant is de beschilderde kant die ook in spiegelbeeld geschilderd is.
Ik ben zo blij met dit resultaat! Ik heb zichtbaar gemaakt dat je dwars door een masker kunt kijken, als je het juiste gezichtspunt hebt.
Het is heel moeilijk om een glazen schilderij te fotograferen. De weerspiegeling maakt dit lastig. Daarnaast kun je diepte op een foto onmogelijk weergeven. Ik nodig je van harte uit om dit “nieuwe” schilderij te komen bekijken. Dit kan elke dinsdag en donderdag tussen 10:00 en 16:00 uur (muv schoolvakanties en feestdagen).
Kom je een keertje bij me langs?
Hartegroet,
Karin Bonnemaijers