In één van mijn vorige blogs met de titel “creativiteit” vertelde ik al verder in te willen gaan op het verhaal achter een kunstwerk.
Naar aanleiding van de huidige expositie Collab Collide Collapse, waar ik aan deel mag nemen, heb ik dieper nagedacht over het verhaal achter kunst.



Er is natuurlijk heel veel te vertellen, te bedenken, te verzinnen, en op te schrijven om tot het verhaal over kunst te komen, en ik heb het omgezet in rijmvorm, als basis voor een rap. Omdat mij gevraagd is om een artist talk te houden op de expositie Collab Collide Collaps…… Deze rapper op leeftijd zou a.s. zondag 8 maart om 15:30 deze rap performen.
Maar helaas, vanwege het advies van gisterenavond van het RIVM kan dat optreden niet doorgaan. Ik ben namelijk behoorlijk verkouden, en om verdere verspreiding van het virus te voorkomen volg ook ik het dwingende advies op om thuis te blijven bij milde griepklachten. Ik hoop volgende week alsnog te rap te kunnen performen.
Zodra er meer zekerheid is over dag en tijdstip van de artist-talk, de live rap dus, laat ik het weten!
t/m 14 maart is de expositie gratis en door iedereen te bezoeken!
Live rap van Karin Bonnemaijers
Collab Collide Collaps, HET VERHAAL:
Kunstenaar, men zegt
vaak dat ik dat ben,
al zeg ik zelf altijd dat ik alleen een kunstje ken,
‘t wordt gewaardeerd, een zekerheid,
schilderijen van mijn hand kan ik bijna altijd kwijt.
Maar deze keer, ging het om een ander werk,
en samenwerking, met een jong talent,
haar wens, voor een object was supersterk,
maar 3 dimensionaal da’s voor mij echt ongekend?
Focus op gedachtes en
het keren van d’ idee,
was de bedoeling, maar hoe dat te vertalen?
Ik bedacht het onderwerp, maar wat konden we daarmee?
Ik ben geen kunstenaar, die zoekt naar de verhalen.
En wanneer is iets kunst, Ik hoor mezelf vragen:
is het goed gemaakt, kun je de vaardigheden zien,
is het decoratief en heeft het meerdere lagen?
maar nu denk ik:, vergeet ik iets misschien?
Deze samenwerking leidde
naar de volgende vragen,
gaat het om het beeld? of het gevoel erbij?
langzaamaan, begon het me te dagen,
‘t is ervaring, en die nu hoort bij mij.
Het kruis, dat is de verbinding,
tussen hoop en geloof, versus oorlog en geweld,
het kan een zegen zijn, maar ook een slecht ding,
’t gaat erom in welke context wordt verteld.
Een kruising, ja dat kan ook een weg zijn,
naar een andere betekenis of ander idee,
naar t planten van een zaadje, al is ’t piepklein,
in je gedachtes, dat neem je met je mee.
Voor mij was het zaadje, als gevolg van dit project,
collaborate collide collaps,
fijn samengewerkt, waardering en respect,
maar I’m not ready to take the beaten steps.
Ik heb gekeken en geleerd, hoorde goede ideeën,
Anna bracht zoveel waarde met zich mee,
ze lastte en ze zaagde, we naaiden en we sneeën,
we omarmden elkaars idee.
We probeerden mijn gedachtes en Anna’s materialen,
om te zetten naar een werk om met gedachtes te spelen,
als uitnodiging tot verbinding en verhalen,
en als aanzet tot, die verhalen delen.
Het kruis, dat is de verbinding,
tussen hoop en geloof, versus oorlog en geweld,
het kan een zegen zijn, maar ook een slecht ding,
’t gaat erom in welke context wordt verteld.
Zoals gezegd ik ben geen kunstenaar die zoekt naar een verhaal,
heb geprobeerd en gecreëerd op een mij onbekend terrein,
en heb geleerd, ik blijf, bij mijn materiaal,
en draag het kruis van glaskunstenaar zijn!
-Karin Bonnemaijers, maart 2020-
Voor zover mijn verhaal over het verhaal van kunst 😉
Hartegroet,

Karin Bonnemaijers