Glas en water
In mijn vorige blog liet ik al weten dat ik graag mijn liefde voor glas en water met je wilde delen
Dus vandaag ga ik door met de magie van een weerspiegeling.
Zoals ik al aangaf kun je eigenlijk een weerspiegeling in glas en water beter bekijken dat het orgineel.
Waarom?:
1. Omdat je juist de dimensie diepte kunt elimineren en je kunt
concentreren op de vormen en de kleuren zelf.
2. Je ziet alleen het spiegelbeeld, en dat is je nieuwe gezichtspunt. Je zou
zelfs kunnen zeggen dat je een spiegelbeeld anders ervaart omdat het een
onbekend beeld is. Dit veroorzaakt ook de vreemde ervaring als je jezelf
maar incendenteel, of zelfs voor de 1e keer, of een foto ziet. Je bent
natuurlijk aan je eigen spiegelbeeld gewend, en niet aan je eigen
origineel.
In de foto’s hierboven zie je hoeveel verschil het maakt vanuit welk standpunt je naar iets kijkt.
Er zijn dus altijd meerdere manieren om naar iets te kijken. Het hangt helemaal van je gezichtspunt af.
Glas en water hebben mij geleerd om dingen vanuit een ander standpunt te bekijken. Door de weerspiegelingen die ze mij laten zien, besef ik elke keer opnieuw dat ik wat ik ervaar er anders uitziet dan dat wat een ander ziet. De ander kijkt misschien naar mij, maar ziet niet het spiegelbeeld wat ik van mezelf zie. Of ziet een detail, terwijl ik naar het grote plaatje kijk. Of ziet een kleur, en daardoor het object wat die kleur draagt automatisch ook genuanceerder. Mijn “oog” is waarschijnlijk op een heel ander detail gevallen.
Voorbeelden hiervan kennen we waarschijnlijk allemaal:
Wil je hier meer van zien, kijk dan maar eens bij de kennislink van nemo
Uit deze voorbeelden komt duidelijk naar voren dat het ene gezichtspunt niet beter is dan het andere. En ook dat het daarom onmogelijk is om iedereen hetzelfde te laten zien.
Elk standpunt belicht, letterlijk, een andere kant van een zaak. Waarom zou je dan op voorhand een standpunt afwijzen? Is het vasthouden aan je eigen standpunt een legitieme reden om een ander niet te bekijken?
Ik denk dat elk standpunt of gezichtspunt, en dus ook elke mening die daaruit voortvloeit, de moeite waard is om te onderzoeken. Om je in die andere mening te verplaatsen. Ook al is jouw mening voortgekomen uit andere gezichtspunten, dan nog maakt het jouw mening niet beter of slechter. Het zal je in ieder geval meer begrip opleveren voor de schoonheid van het standpunt of gezichtspunt van de ander. En voor het gezichtspunt van waaruit de mening is voortgekomen.
Met andere woorden: the beauty in all connects all.
Hartegroet
Karin Bonnemaijers