Het einde van het jaar. Tijd voor het ontvangen en uitspreken van de beste wensen voor het komende jaar. De belangrijkste wens voor iedereen is een gezond 2020. In 2019 hebben wij aan den lijve ondervonden hoe belangrijk dat is.
Een gezond 2020!
In deze blog wens ik alle lezers en hun naasten dus vooral een gezond 2020. Als ik terugkijk op 2019 heb ik geleerd hoe anders alles wordt als gezondheid niet meer vanzelfsprekend is. Natuurlijk leven we allemaal intens mee met diegenen om ons heen die ziek zijn. En beseffen we elke keer opnieuw dat je, als je ziek bent, nog maar één wens hebt…… Hoe waar dat is heb ik in 2019 écht beleefd en gevoeld. Er waren geen wensen meer buiten die éne: Gezondheid!
Nieuwjaars “Kaatje”
Met het maken van mijn jaarlijkse kerst- en nieuwjaarskaarten, deze keer mini “Kaatjes” heb ik vooral die gedachte willen uitbeelden.
Glasscherven = Geluk = Gezondheid! Deze heb ik inmiddels verstuurd en gegeven aan alle lieve mensen om me heen. Zakelijk én privé.





Ziekte
In 2019 werd mijn lieve vriendje (ik noem hem liever niet mijn man) Ton ziek in onze vakantie. We dachten aan een slijmbeursontsteking, en kwamen bij de huisarts terecht. Hij stuurde ons meteen door naar het ziekenhuis.
Na een observatie-opname vanwege de extreem hoge koorts werd al snel duidelijk dat het niet bij één nacht zou blijven. Ton had een agressieve en levensgevaarlijke bacterie in zijn bloed.
Die kon alleen maar intraveneus en gedurende minimaal 6 weken lang in 3 verschillende soorten worden toegediend. Uiteindelijk heeft Ton 7 weken in het ziekenhuis doorgebracht.
Na een paar dagen beseften we dat het om een levensbedreigende situatie ging. Van diegenen die deze bacterie in hun bloedbaan kregen overleefde slechts 50%. Dat was een heel heftig bericht! En Ton behoorde tot een nog hogere risicogroep in verband met een kunsthartklep. Die is jaren geleden bij hem geplaatst vanwege een aangeboren hartafwijking.
Zoveel geleerd
Het is een korte alinea die de ziekte van Ton beschrijft.
Maar wat heeft het ons veel geleerd! Hoe belangrijk je gezondheid is, maar ook hoeveel waarde vrienden en familie hebben. Hoe een klein gebaar een enorme impact krijgt. Hoeveel we met elkaar verweven zijn in alle dagelijkse dingen. Op welke rare momentjes het ineens een heel groot ding is dat je niet samen kunt zijn. Het gemis van elkaar in alle dagelijkse gewone dingetjes. De impact op je kinderen en kleinkinderen.
Het ineens beseffen hoe belangrijk verzekeringen en testamenten zijn. Mijn eigen emotionele uitbarstingen op momenten waarop dat helemaal niet kan. Mijn verbazing over mezelf omdat ik ineens over zoveel dingen anders ging denken. En vooral ook het besef dat er veel mensen zijn die ook in die situatie zitten, of nog erger. Meer begrip daarvoor en nóg meer inlevingsvermogen.
De weg naar gezondheid
Ton mocht na 7 weken naar huis, met het risico dat de bacterie weer terug zou komen. Geen fijn en ook spannend vooruitzicht, want in dat geval zouden er weer 6 weken behandeling volgen. En de zekerheid dat hij dan daarna een risicovolle hartoperatie zou moeten ondergaan.
Pas 8 weken na de laatste dag in het ziekenhuis was het gevaar op terugkeer van de bacterie geweken Bij de laatste nacontroles bij diverse specialisten zijn alle (vervelende en pijnlijke) onderzoeken opnieuw uitgevoerd om hierover ook echt uitsluitsel te krijgen.
En toen werd ons ook pas verteld dat er steeds met een team van maar liefst 10 specialisten van diverse disciplines veelvuldig over Ton was vergaderd.
9 van de 10 hadden besloten te opereren.
Maar de chirurg durfde het niet aan en achtte het risico van een operatie groter als een terugkeer van de bacterie.
Alle 10 de specialisten vinden dat Ton heel veel geluk heeft gehad dat de bacterie niet is teruggekeerd. Uit ervaring weten ze dat dat in 9 van de 10 gevallen wel gebeurt.
Dus nogmaals, en écht recht vanuit een wijzer, dankbaar en begripvoller hart:
Een gezond 2020!
Hartegroet

Karin Bonnemaijers